14 Nisan 2016 Perşembe

Bendeki ''Deniz''


Kandırıldık Üstad(!)

Motorlar maviliklere sürülmedi aslında çünkü maviliğini paylaştı gökyüzü...
Güzel günler tabelasındaki mutluluğa ne kadar kaldı?
Bir çocuk her zaman susturulmak için ağladı, insanlar sevilmek uğruna sevdi... Altı boş 'seviyorum'lar yüzünden etrafa enkazlar yığıldı...
Yağmurların hepsi rahmet değildi, sadece Dünya fazla kirliydi...
Deniz' ler hayırlı evlat anasını bağrında besleyen ve deniz anaları paylaşmanın en güzel anlatım biçimi bölünerek çoğaldığından...
Umudun sebebi kainat o yüzden diyorum ya insanları sektir at...
Umudumun Can'ı, canıma umut olanı, hayatımın denizlere karıştırılanı... 
Neyse'ler, keşkeler ve aslında her şey gökyüzünün ufuk çizgisinde denizi parmak ucu tutmasıyla başladı...

...azazine...