Gizli özneden öteye gidememişim herhangi bir cümle de...Saklı, gizli sevilmişim de sevenin ciğerimi söküşüne tanıklık etmişim. Beynimi kıvrımlarına kadar yemişim, yüreğimi azat etmişim. Sayfalarca yazmış, ama konuşmaktan vazgeçmişim. Sırtını duvara yaslamaya, dinlenmeye izin vermeyen hayata sırtımı döndüm bende..."Bak şurada boşluk var buda bıçak, fazla bekletme, vur gitsin"diye yer bildiriminde bulundum, yoruldum...Tek bir sahne var gözlerimin önünde, onlarca senaryo arasında tek bir sahne...Deniz kenarındayım, sırtımdan vurulmuş, kumlara gömülen dizlerim üzerine yığılmışım, son vuranı görmemişim, gözlerimi zor açıp kapatıyorum, iki kürek kemiğim arasındaki bıçak hareket etmesin diye sırtımı dik tutuyorum, sarsılmışım ama daha yıkılmamışım...Can havliyle gökyüzüne bakıp, kuşlara göz kırpıyorum, yavru bir karetta karetta ile göz göze geliyorum, kumları avuçlarımda sıkıyorum...Şey, ben daha fazlasını hatırlamıyorum......azazine...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder