Bendeki ''Acı''

Ağır dramalara mahkum etmişim kendimi

Tüm kapıları kapatıp,suskunluğumu mühürlemişim dudaklarıma

Sessiz, kimsesiz ve melankolik tavırlarda, müebbet bir aşk yaşamışım tek kişilik...

Susmuşum yerli yersiz, terk etmişim kelimeleri...

Vazgeçmişim, beni ben yapan her şeyden.

Ağlamaklı tablolara önce resmimi çizmiş, sonra içindeki acılara bir güzel oturup ağlamışım, yine kendimle baş başa...

Tek bir kalemle karalamışım hayatımı baştan aşağı, birde altını çizmişim kırmızı kalemle AŞK diye...

Kimsenin bilmediği, bilse de anlayamayacağı

Dipsiz bir kuyu açmışım hayatımda...

Kapanmayacak her yaranın altına imzamı atmışım

Derin yaralar kapansa da, izleri yakar insanın canını, bilsem de, KANATMIŞIM!

Kimseye dokunmamış zararım,dokunmasın diyeydi ya zaten tüm çabam,

Kendi kendimi oymuşum iğneyle, çuvaldızı da uzak tutmuşum başkalarından

Ben, hatalara üç maymunmuşum...UNUTMUŞUM!

Kimse unutmamış oysa, üstelik herkes görmüş, duymuş ve bilmiş...

Ben hayatımı ateş çemberi içine sığdırıp

Zaman ifadesi olan saatimi bozmuşken insanlar geniş zamanlarda yol almış

Herkes aynadaki yüzden utanmayacak kadar fütursuzken

Ben yaptığım her şey için kendi kabuğumda

Sadece kendime KIZMIŞIM!

Şizofrenik yenilgilerde kırılmış kolum kanadım UÇAMAMIŞIM!

Mazoşist düşüncelerde kendim için noktasız cümleler kurmuşum

Ben tüm bunlarla meşgulken, hayat akıp gitmiş parmak uçlarımdan...

İçimdeki umut, kendi gençliğinde dayamış şakaklarına aşkın kurşununu

Sonra da can vermiş göz göre göre değmez kollarda

Tesellisiz bir acı bu...

AŞK!!!! BAŞIN SAĞ OLSUN...Bende

...azazine...